Sidemen 4 februari 2016

Het was weer een bijzondere dag vandaag. 

Een kijkje op het lokale marktje dat leek ons wel wat, maar dan moet  je wel vroeg uit de veren. Daar het gisteren een nogal regenachtige dag was (nou zeg maar een aaneengesloten tropische bui) lagen we al vroeg  in bed en voor ons een goeie  reden om deze dag te plannen voor een bezoekje aan de plaatselijke markt, die al om 6 uur 's ochtends begint tot een uur of 8. Om 7 uur opgestaan en net toen we de deur uitliepen, begon het te regenen. Ja en dat kan hier betekenen dat je binnen de kortste keren door en door nat bent. Dus zijn we toch maar weer naar binnen gegaan.  Gelukkig was dit buitje maar van korte duur en zaten we al gauw op ons scootertje op weg naar de markt. Je ziet onderweg zoveel fotogenieke momenten van vaak oudere mensen met prachtig verweerde hoofden, dat je continue zou willen fotograferen, maar ja dat zou niet opschieten.  Naar het marktje is 5 minuten van ons resort. Een plaatsje  voor onze scooter gezocht en het marktje op. Bijzonder om over zo'n markt te slenteren als enige toerist. Alles is er te koop wat wij ook kennen op onze markt. Alleen ziet het er allemaal minder fris uit. De vissen liggen in een kartonnen doos, het vlees ligt gewoon op een rvs tafel (ongekoeld). Ook worden er veel spulletjes verkocht voor de offerrandes.  Wij weten niet of dit speciaal voor Nyepi (Nieuwjaar) is wat op 9 maart plaatsvindt. Overal de mogelijkheid om wat te eten. Nou ben ik wel wat gewend, maar dit keer laat ik mijn beurt voorbij gaan. We kopen nog wat Rambutan's op de markt. Dan onderhandelen over de prijs.  Je weet van tevoren dat je als toerist wordt bedonderd.  Ik had 2000 roepies (€ 0,13)  bij de hand. Ze vroeg 7000. Ik liet zien dat ik 2000 bij me had. Toen liet een mannetje in de kraam mij een briefje van 5000 zien. Ik zoeken naar geld. Ja, toch nog een briefje van 2000 gevonden. Ja, dan heb je de grootste lol. Nu weer terug voor het ontbijt.  En ik kan je zeggen we hebben hier een uitstekend ontbijt. Nergens zo goed meegemaakt. Naast de onbeperkte koffie en thee bij het ontbijt kunnen we kiezen uit verschillende vers uitgeperste vruchten, omelet,  roerei, gepocheerd ei of een gewoon ei. Toast, vers fruit, jam, pannekoek. Echt ongekend  goed.

Na het ontbijt eerst gekeken of we een afspraak konden maken met een onderwijzer, die nog les geeft op de lagere school. Deze man hebben wij vorig jaar ontmoet. Hij heeft ook nog een prachtig resort waar we zijn wezen kijken, maar vanwege de vele trappen naar de accommodatie en zwembad was dit geen optie voor ons en zijn we terecht gekomen bij het resort van zijn zoon. De familie heeft ook nog enkele restaurants hier. Nou hij verwachtte ons om 12.00 uur op school.

Nog net eventjes tijd om te zwemmen in het prachtige infinity zwembad en daarna te relaxen op de rieten bedden bij het zwembad. En gelukkig schijnt de zon  flauw door het wolkendek. Ja en voordat je het weet, moeten wij ons snel omkleden om op tijd bij de school te zijn. Wij mogen plaatsnemen in de lounge  (wel een chique woord), maar wat een ouwe zooi. Op een tafeltje vinden we enkele absentie schriften . Verder mogen wij een kijkje nemen in het lokaal van de leerkrachten. Houten bureautje uit het jaar prik daar achter een gammel plastic stoeltje. En één chaotische bende. Groot gat in het plafond. Niet lang na onze entree komt de heer Nyoman Kari binnen. Natuurlijk herinnert hij ons niet meer. Wij stellen ons voor en worden uitgenodigd met hem mee te lopen naar zijn klas waar hij engelse les geeft aan de kinderen (6e klas lagere school). Bij onze binnenkomst staan alle in blauw geklede kinderen (allemaal in schooluniform met op hun blouse zichtbaar dat ze in Sidemen op school zitten) netjes op en heten ons en de onderwijzer welkom. Nyoman legt de kinderen uit waar wij vandaan komen en stelt ons enkele vragen over Nederland. Buiten staan enkele nieuwsgierige meiden over een muur het klaslokaal in te kijken. Ja iedereen vind het wel interessant.  Dan wordt ons gevraagd om ergens plaats te nemen,  zodat wij de les kunnen  bijwonen. Wim neemt plaats achter de leraarstafel en voor mij is er nog een plaatsje vrij naast een jongen achterin de klas. De jongen wordt er wat verlegen van en alle andere leerlingen zitten natuurlijk om te kijken. De kinderen zitten aan houten tafeltjes van voor de eeuwwisseling en zitten op een stoel met rugleuning of anders is de rugleuning in de loop der tijd ter zielen gegaan. Dan begint de Engelse les. Samen met de onderwijzer moeten de kinderen werkwoorden vervoegen. Daarna worden er wat kinderen uitgenodigd voor de klas wat woordjes op te zeggen (natuurlijk wel eng met die vreemde mensen uit Holland er bij). Wim wordt gevraagd voor de klas te komen en wat zinnetjes met de kinderen te oefenen waarna het mijn beurt is. Vervolgens wordt ons gevraagd de kinderen afzonderlijk een vraag te stellen.  Heel eng voor die kinderen. Op een gegeven moment houden we het voor gezien en nemen afscheid van Nyoman en de lieve aardige kinderen uit de 6e klas. Wat een verschrikkelijk ouderwets onderwijs  systeem. 

Onderweg stoppen we bij warung Ida onze favoriete warung om te eten. Ida kookt heel lekker en puur. We nemen een soepje en daarna door naar ons stekkie.  We waren net terug toen iemand van het personeel de bestelling voor de koffie of thee kwam opnemen. Ook krijgen we daar altijd iets lekkers bij. Vandaag was het krokante zoete aardappel met honing. Ook de mieren zijn hier dol op merkte we toen we de versnapering op hadden.