Pemuteran - Ubud 20 februari 2016

Pemuteran

Het vissersdorp Pemuteran ligt in de noordwest hoek van Bali. Het is een kleine, authentieke kustplaats, waar het heerlijk rustig is. Het grijze strand wordt geflankeerd door majestueuze bergen. Op deze bergen groeien veelal druivenranken, en de lokale wijn van het merk Hatten komt hier vandaan. De voorheen arme bevolking beseft, dat er veel meer toeristen komen als zij goed voor de zee en het zeeleven zorgen en als ze de toeristen op een goede manier behandelen. En zolang er voor wordt gezorgd dat de lokale bevolking ook mee profiteert van duurzaam toerisme, gaan toerisme en milieu hand in hand. Reizigers komen dan ook om te genieten van het schone strand, de relaxte atmosfeer, snorkelen boven het Reef Recharge project, bezoeken van het schildpadden opvang in Pemuteran, en snorkelen en duiken in het kristalheldere water bij Menjangan eiland. Om te voorkomen dat opdringerige verkopers op het strand toeristen lastig vallen, is er aan het strand nabij Reef Seen één gemeenschappelijke winkel, waar de dorpsbewoners hun handwerk kunnen verkopen. Dit slimme initiatief is een goede plek om souvenirs te kopen! Ook is dit de plek om snorkelspullen te huren, de opbrengsten gaan naar de gemeenschap. Duikscholen verhuren om die reden geen snorkelspullen.

Wij zijn bij Reef Seen geweest, maar het water nodigde nu niet echt uit om te gaan snorkelen. Ook het strand werd in - ieder geval in het laagseizoen - niet goed onderhouden. Van mensen die bij het eiland Menjangan hadden gesnorkeld, hoorden we dat op deze plaatsen overal plastic in het water drijft. Dus ook niet om enthousiast van te worden. Wel hebben we eventjes kunnen genieten van jonge meisjes, die bij het strand aan het dansen waren. Ze kregen instructies hoe ze zich moesten bewegen met hun hele lichaam en dus ook met hun ogen. 

Ons verblijf en vertrek uit Pemuteran 

We hebben we genoten van onze accommodatie in Pemuteran. We waren nog nooit naar het noordwesten geweest en dan blijf je toch wel nieuwsgierig hoe het daar zou zijn. We hadden vorig jaar in Sanur 2 mensen ontmoet die daar voor een Pearl Farm werkte. Dus dat leek ons wel interessant om te bekijken.  

Na de eerste dag door het hotel verwelkomd te zijn met een prachtige bloemenkrans en een coctail werden wij de volgende dag 's ochtends na het ontbijt verrast in onze bungalow met een presentje voor Valentijnsdag. Zo hadden ze voor Valentijnsdag 2 rozen en 2 repen chocolade met een persoonlijke boodschap op bed gelegd. Na 2 nachten dachten we toch maar voor 3 dagen bijboeken. Wanneer krijg je nou nog zo'n geweldige accommodatie. 

Pearl Farm

Na  de verhalen gehoord te hebben over de pearl farm, hadden we voorgenomen daar een bezoek aan te brengen. Wij hadden een aantal reviews gelezen, waarin mensen, die er 3,5 uur voor hadden moeten rijden alleen een kijkje in de winkel hadden mogen nemen. In een ander review lazen we weer dat mensen een DVD hadden gezien waarin het hele proces werd uitgelegd.  Dus toen wij binnen kwamen meteen kenbaar gemaakt dat wij graag de DVD wilden zien. Na afloop kregen we ook nog een korte demonstratie te zien. 

Hoe worden gecultiveerde parels gekweekt? 

Vreemde ‘indringer in oester wordt parel. Wanneer een oester per ongeluk een zandkorreltje, parasiet of zeewier binnenkrijgt in plaats van plankton ontstaat er een parel. De oester probeert namelijk de vreemde ‘indringer’ te verwijderen. Lukt dit niet dan bouwt de oester ter bescherming een dun laagje parelmoer om de ‘indringer’ heen.

Demonstratie

Om parels te kweken (te cultiveren) worden de (zoutwater) oesters 'geopereerd' waarbij een bolletje (kern) van schelp of parelmoer samen met een stukje mantel van een donoroester in het lichaam van een oester wordt gestopt. Als alles goed gaat, zet de oester rond deze kern parelmoer af. Afhankelijk van de soort en de plaats kan na ongeveer twee jaar een parel worden 'geoogst'. Niet alle oesters maken een verkoopbare parel: van de honderd geïmplanteerde oesters zullen dertig de kern eruit gooien en sterven er tien vóór het tweede jaar. Van de zestig geoogste parels zijn er twintig onverkoopbaar (te slecht van kwaliteit) en van de rest, van lage tot hoge kwaliteit, zijn er maar een of twee van topkwaliteit !

Wij gingen met een voldaan gevoel weer naar huis.

Gisteren zijn we door de bergen (gelukkig was het weer ons goed gezind ) naar Ubud gereden. We waren nog niet koud afgeslagen of het was alweer bingo. We hadden weer een dooie te pakken. De mensen waren allemaal prachtig gekleed. De GPS stuurden ons door een tropisch paradijs oa. van bananen, palmbomen en rijstvelden. In de dorpjes in en tussen de bergen is nog veel armoede.  Ze hebben gelukkig hun tempels altijd in de buurt en zijn heel tevreden met hun leven. Velen zullen ook nooit buiten de grenzen van hun dorp komen. De scooter en zijn bestuurder kregen het af en toe zwaar voor de kiezen door de slingerende, dalende en stijgende met regelmatig hairpinbochten en dan een scooter die niet harder dan 10 km reed in de bochten omhoog. En we hebben uiteindelijk de berg met een hoogte van meer dan 1300 meter met ons scootertje bedwongen.En zijn veilig in Ubud aangekomen. Waar bij onze accommodatie (Bliss Ubud Spa) aangekomen we weer verrast werden met een unieke plek.We hebben een "huge" kamer aan het rijstveld met aan 2 kanten wanden met glazen ramen, die je helemaal kan openzetten. Aardig zwembad, maar niets is meer te vergelijken met Pemuteran. 

Ubud

Kuningan 20 februari

De afgelopen 10 dagen heeft Bali in het teken gestaan van Galungan. Vandaag wordt dit afgesloten met Kuningan. Galungan is een feestviering van 10 dagen ter nagedachtenis aan de overwinning van het goede op het kwade. De Balinese mythologie is heel kleurrijk en het verhaal achter Galungan gaat hoofdzakelijk om een koninklijke krachtmeting tussen de goden. Tijdens Galungan keren de goddelijke geesten terug naar aarde en verwachten te worden toegejuicht en vermaakt met belangrijke Balinese rituelen en extravagante feesten.

Voor toeristen en andere buitenlandse bezoekers is Galungan vooral een kleurrijk spektakel.

De laatste dag van het festival heet Kuningan, dit is een zeer gedisciplineerde gelegenheid. Ieder lid van het gezin heeft daarbij specifieke taken uit te voeren en zij trekken daarvoor hun mooiste kleding uit de kast. De hele dag zie je de mensen op de scooter en in de auto op pad gaan met grote manden of plastic tassen met offers. Overal door de hele stad zie je offers. Op scooters, auto's en natuurlijk bij alle tempels. Het is een drukte van jewelste. Op straat in Ubud komen we schoolkinderen tegen, die met veel enthousiasme een traditionele ‘Barong’ dans uitvoeren.

Offer voor de godenRijst is in Bali niet alleen de bron van het leven, maar ook een waardevol goed om de goden mee te bekoren. Rode, gele, witte en zwarte rijst worden samen met bloemen en wierook in een van palmbladeren gevouwen mandje gepresenteerd aan de hindoeheiligen. Zo’n 3 keer per dag brengen Balinezen offers bij een van de tempels. Een westerling moet er altijd even aan wennen de kunstwerkjes te omzeilen, want ze liggen vaak gewoon op de grond. Regelmatig gaat er dan ook iemand per ongeluk op staan. Maar geen zorgen: zodra het ritueel van het offeren achter de rug is,  hebben de mandjes geen waarde meer en gaan honden en apen ermee vandoor.