Sidemen 1 februari 2016

Het was één groot avontuur de reis naar Sidemen. Daar doen we het ook voor. Ik heb de zwaarste rugzak achterop waaronder Wim heel professioneel een blauwe schuimplastic rol keurig in zwart plastic verpakt en onderaan de rugzak heeft bevestigd. Als ik nu achterop ga zitten, rust de rugzak op de bodysit van de scooter en is mijn rug onbelast. Wim heeft een cabinbag tussen  zijn voeten en een dagrugzak met het restant van onze bagage op zijn borst. Niks geen bagage achter hoeven te laten, want we hebben onze uitrusting  tot een minimum beperkt. 

Zodra we Sanur achter ons laten genieten we al van onze reis en de vrijheid die ons scootertje ons geeft. We rijden over de Jalan Prof.Dr.Ida Bagus Mantra * (hoofdweg langs de kust richting Candidasa). De Oostkust van Bali. Dit is een 4-baans weg waar langs de weg van alles te beleven is. Ik ben de gelukkige die alles kan waarnemen. Wim heeft echt zijn ogen op de weg nodig. Heel veel warung's,  supermarkten, restaurants, steenfabriekjes, beeldhouwers (zowel hout wordt bewerkt als steen). Daar tussendoor de rijstvelden en op afstand zie je de zee. En dan geeft onze route op Here op de telefoon aan dat we af moeten slaan. We rijden een voor ons onbekende route. De route wordt wel steeds leuker en landelijker en we zijn blij dat ie ons niet via de doorgaande route naar Sidemen stuurt waar altijd ontzettend veel vrachtverkeer met enorm stinkende vrachtauto's overheen rijden. Wij rijden langs prachtige rijstvelden waar we af en toe  stijl omhoog moeten rijden. En dat met het gewicht van ons en daarbij nog eens de bagage is soms te veel en kom ik lopend achter de scooter aan. Plots wordt de weg wat minder. Weg weg. En meer grind dan asfalt en worden we ook nog verrast met een steile helling, maar die gaat ook weer naar beneden. En dan met z'n tweetjes op de scooter. Ach we zijn natuurlijk wel wat gewend met het motorrijden. Plotseling zie ik dat we nog maar 3 km van onze accommodatie verwijderd zijn. Dat is toch grappig. Een weg die we nog nooit gereden hebben en dan vlakbij onze accommodatie.  Wij kunnen ons niet bedenken vanaf welke richting wij nu vandaan komen. Als we er bijna zijn staan we plotseling voor een rivier. Ja het enige wat we kunnen doen is omdraaien en een nieuwe route zien te vinden. Je hoeft tegen de mensen die je onderweg tegen komt alleen maar Sidemen te zeggen en dan wijzen ze een beetje vaag met hun hand. En dan moet  je je weg maar uit proberen te zoeken. Drie kwartier later komen wij inderdaad in de buurt van Sidemen. We moeten dezelfde rivier over, maar de brug is ingezakt. We staan nog even verdwaasd  te kijken, maar dan zien we er inderdaad scooters over rijden. Als je bovenaan de brug staat, is het een hele diepte die je naar beneden moet rijden. Ik neem de brug alvast lopend. Nog net een fotootje kunnen vastleggen van Wim. En dan zijn we eindelijk aan de kant van Sidemen waar we moeten wezen. We draaien de weg naar onze accommodatie in en worden ook hier weer geconfronteerd met een ceremonie. Ik zal proberen het filmpje mee te sturen. 5 Minuten later zijn wij bij Sawah  Indah. We moeten nog eventjes wachten, want onze kamer is nog niet klaar. Je ziet het heeft gewoon zo moeten zijn. Het was dus niet voor niks dit avontuur. 

Als we naar onze kamer kunnen ruimen we eerst onze spullen in de kast en gaan meteen eventjes zwemmen.  We zitten op ons terras net te overleggen wat we zullen gaan eten en plots staat er iemand van het personeel om te vragen of wij gratis koffie of thee willen hebben.  We bestellen er maar meteen 2 pannenkoekjes bij. En nu zitten we heerlijk relaxed op ons terras te genieten van onze pannenkoekjes met ijs.

Het uitzicht op de rijstvelden is minder dan vorig jaar. Misschien dat de boer net overleden is. We hebben de koeien wel al waargenomen. 

* Prof.Dr.Ida Bagus Mantra - was een  bekende Balinese gouverneur uit de 80-tiger jaren, die de Balinese cultuur veel heeft gepromoot