Sanur 30 januari 2016

Het is al meer dan 2 weken geleden dat we hier aankwamen. Ondanks  dat we alleen vakantie vieren,  vliegt de tijd voorbij. En zo ook de Australian Open. Wat een geweldige partijen hebben we gezien, oa Roger Federer tegen Djokovic en Murray tegen Djokovic, maar ook Serena Williams  tegen de Duitse Kerker, die uiteindelijk de finale won. En dan moet je tussendoor nog tijd zien vrij te maken voor onze 2-dagelijkse  massage.Het kan allemaal maar net. Ook zijn we ons aan het oriënteren voor andere accommodatie. De prijzen gaan hier met 20% omhoog. Als je een aantal  maanden van te voren reserveert,  kan je in een heel luxe accommodatie zitten voor aanzienlijk minder dan je normaal betaald.  Dat komt omdat maar 30% van de hotels bezet is.  

Het eten is nog steeds erg goedkoop. Het is goedkoper uit eten te gaan dan boodschappen te doen en zelf te koken. Wij eten zo gemiddeld met z''n tweeën voor 7 euro in een warung, incl. het water. Ja, je zult wel verbaasd zijn, maar gedurende 2 maanden drinken wij geen alcohol. En ik kan je vertellen zonder afkickverschijnselen.

We hebben tot nu toe nog weinig last van het regen seizoen. Je hebt kans als we maandag naar Sidemen vertrekken dat het anders wordt. Ook de temperatuur zal wat aangenamer worden. Hier is het nu bijna elke dag 32 graden. In Sidemen zal dat zeker een paar graden minder zijn.

Van de week gingen we na een buitje uit eten. In het restaurant zag het zwart van de beestjes. Deze schijnen na de regen op licht af te komen. Ons werd verteld dat ze na een uur of 2 allemaal weg zouden zijn. En inderdaad zagen we na een tijdje niets meer vliegen. Toen wij 'avonds thuis kwamen en de badkamer  open deden, leek het wel een Hitchkok film. Het krioelde van de beestjes. Deze beestjes heten Laron (kleine vliegen met grote zilverkleurige vleugels). Van een kakkerlak kijk je hier niet vreemd meer op. Alhoewel het hier wel meevalt. Af en toe een enkeling. Dat heb ik vroeger in Pakistan wel erger meegemaakt.

Had ik al verteld dat ze in Bali links rijden. Of tenminste het verkeer hoort links georiënteerd te zijn. Niettegenstaande wordt je aan alle kanten (links of rechts ) ingehaald. Dus past Wim zijn snelheid natuurlijk erg aan, want als je ziet waar ze hier soms mee rijden - een scooter met daarachterop een houten kist met frisdrank en karton, die op half zeven hangt totaal uit het lood, hoop je maar dat het goed gaat.

Voor degenen die hier nog nooit waren, heb ik een fotootje gemaakt van de elektriciteit's bekabeling. Als je dat ziet verbaasd je je erover dat het allemaal goed gaat. 

Onderstaand heb ik nog een stukje geschiedenis over de Tweede Wereldoorlog.

De Japanners  die hier tijdens de oorlog gelegerd waren, onderkennen net als de Nederlanders ook de schoonheid van dit eiland. In zijn in 1957 verschenen boek "Samurai" schrijft Sanur Sakai, een Japanse piloot, het volgende over Bali:

Begin maart 1942 werden de 150 piloten van de Tainan Gevechtseenheid die  verspreid waren over een uitgebreid gebied op Indonesië en de Filipijnen verzameld op Bali. De volledige bezetting van Indonesië leek nog slechts een kwestie van dagen.  Een compagnie  van het Japanse  leger vormde de totale bezettingsmacht van het eiland. Bezetting is een misleidende term, want onze strijdmacht trof de  inwoners  van Bali aan als vriendelijk tegenover de Japanners. Bali had veel weg van een paradijs. Het weer was perfect,  en het landschap kleurrijker en mooier dan de andere plaatsen die ik in de Pacific ken. Uitbundige vegetatie  groeide rond onze vliegvelden, en we genoten van ons bad in de heetwaterbronnen in de rotsen. Aangezien we voor onbepaalde tijd op de grond  bleven, hadden we, voor het moment althans, wat meer tijd voor persoonlijke geneugtes.

De onafhankelijkheidsstrijd

Tussen november 1945 en maart 1946 voerde Nederland zijn eerste offensieve acties uit Lombok, Bali, Banka en pulau Weh werden bezet.