Sanur - 28 februari 2015

1 maart 2015 - Sanur, Indonesië

Warung Maru Sedana

Ik zou nog terug komen waar "ons restaurant" haar bestaansrecht van heeft. Wij begrepen er in het begin niets van. Een restaurant wat zulke prijzen hanteert waar kunnen ze dan van leven? Nu daar kwamen wij al gauw achter. Wij kwamen er een keertje aanrijden en toen was alles helemaal versierd en vol met scootertjes dus dachten eerst aan een bruiloft en wilden weer linksom keerts maken. Buiten stonden wat mensen, die ons duidelijk maakten, dat wij er wel terecht konden. Bij navraag bleek het een jaarfeest van de Banjar te zijn met als afsluiting een lopend buffet voor 80 man. Een dag later stonden er weer gigantisch veel scootertjes. Weer mochten we doorlopen. Een feest van de Banjar van 280 man (zie foto's). Aan hen werd allemaal een lunch pakket overhandigd. Toen we een dag later 's avonds terug kwamen, waren we helemaal flabbergasted. Werd er een feest gegeven voor een meisje wat 12 jaar werd. Echt onvoorstelbaar! De tegenstellingen zijn hier erg groot. 

Gisteren avond kwamen we er aan weer gigantisch veel scootertjes hoorden wij muziek uit de jaren 70 en op een gegeven moment hoorden we in het Nederlands muziek aankondigen. Er speelde een goeie band en het was er heel gezellig. Toen wij binnen kwamen werd er gezellig gedanst en wat gedronken. Even later werd er aangekondigd dat er een rijsttafel in de vorm van een lopend buffet was. We dachten dat zullen wel expats zijn, maar toen ik iemand aansprak bleek dat dit 1x in de maand voor alle Hollanders georganiseerd werd. Iedereen kon zich er voor opgeven en mee eten. Na afloop van het buffet werd de draad weer opgepakt en ging de band weer verder met spelen. Ook werd er aan linedancing gedaan. 1x in de week kun je in het Ratatouille restaurant linedancen. Het is hier dus gewoon een gezellige boel, dat weten we dan in ieder geval voor volgend jaar. Handig om zo'n avond bij te wonen. Kan je informatie vergaren en uitwisselen. De datum voor het volgende Hollandse feest zal in overleg met de Banjar moeten plaatsvinden, want de ruimte is van hen.

Vanmiddag wilden wij eens een nieuw restaurant uit proberen. We stopten toen wij de naam zagen staan van het restaurant. Werden meteen door iemand van het hotel/restaurant verwezen naar de stalling. M'n helm werd meteen aangenomen, onze scooter weggezet. Toen ging hij ons voor naar het restaurant wat ergens achter muren verscholen lag. Werkelijk prachtig restaurant, maar wij waren de enige. Allereerst kregen wij de kaart te zien van alle drankjes, waaronder heel veel cocktails. Wij bestelden water. Kregen we zowaar gratis uit een water kan geschonken. Ze dacht zeker de bestelling van de alcohol komt daarna wel. Nou is het zo, dat wij 's middags altijd alleen een voorgerecht eten. (Ja, als je tenslotte elke dag uit eten gaat, moet je toch aan de lijn denken). Een springroll en een caesar salade besteld. Vooraf kregen we nog 2 "soepstengels" of zoiets dergelijks met een speciale saus erbij en nog een stuk bijzonder lekkere kroepoek. Het eten was lekker, maar prijs/ kwaliteit was ver te zoeken. Tijdens het eten werd door de bediende toegelicht hoeveel villa's ze hadden. Wij natuurlijk wel geïnteresseerd hoe zo'n villa er dan wel uitzag. Wie weet misschien een optie voor volgend jaar. Ondanks het vele personeel wat er rondliep, was het toch nog lastig iemand bereid te vinden om met ons mee te lopen. Nou uiteindelijk kwam er toch iemand aan. Elke villa had zijn eigen toegang, die bewaakt werd tegen het kwaad door 2 stenen figuren aan beide zijden van de voordeur. Als je door de deur naar binnen liep kwam je in een aardige tuin met een groot zwembad, prieeltje, keukentje aan de buiten kant van de Villa. De villa had 1 slaapkamer, prachtige badkamer met buiten douche en boven verdieping met studio. Natuurlijk waren wij ook wel geïnteresseerd in de prijs ervan. Nou ik kan je wel zeggen, dat wij ervoor in een mooi hotel 10 nachten van kunnen slapen. Dus de optie toch maar laten schieten.


De Banjar
Elk Balinees dorp is een kleine republiek, onafhankelijk bestuurd door de ‘banjar’, een soort dorpsraad. Vooral deze dorpsorganisatie heeft ervoor gezorgd dat de Balinese levenswijze is blijven bestaan na het verdwijnen van de plaatselijke adat-prinsen en hoofdmannen. Elke familie betaalt een bijdrage en wanneer een man trouwt, moet hij lid worden, anders wordt hij moreel en spiritueel als dood beschouwd. Bij de regelmatige vergaderingen moet het hoofd van elk huishouden aanwezig zijn, afwezigen krijgen een boete. De banjar leidt zijn eigen gemeenschapsbank, waar dorpelingen geld kunnen lenen om gereedschap, vee of andere noodzakelijke dingen te kopen. De banjar bouwt en onderhoudt dorpstempels, wegen en greppels, heeft een ‘gamelan’, regelt de belasting, hanengevechten, scheidingen en de eendenhouderij en helpt met de organisatie en financiering van trouwerijen, familiefeesten, tempelfestivals, crematies en gemeenschapsfeesten. De banjar adviseert de dorpelingen bij geloofskwesties, huwelijken en op moreel gebied, waarbij alles zorgvuldig word geregeld door de gekozen leden. Elke banjar heeft een eigen vergaderruimte, waar de leden ‘s avonds bijeen komen om ‘tuak’ te drinken, te praten en te gokken. De leider van de banjar wordt gekozen door de leden en goedgekeurd door de goden via een medium. Geen enkel ander politiek systeem is er nog in geslaagd door het vaderlijke schild van de banjar heen te breken, hoewel de samenhang ervan steeds verder verzwakt door moderne levenswijzen en de toeristenindustrie. Veel leden sturen nu een geldelijke bijdrage in plaats van aanwezig te zijn.

Bij ons hotel zit aan het begin van de weg altijd een mannetje van de banjar waar je geld aan moet betalen (een soort wegenbelasting) . Ik zal een foto aan het verslag toevoegen.

Foto’s